در این مقاله ابتدا توضیحاتی پیرامون مفاهیم آناتومی مچ پا، تعریف تاندون و رباط، آسیب مچ پا،خواهیم پرداخت .
آناتومی مچ پا: برای شناسایی بهتر آسیب ها باید در ابتدا مچ پا را کامل بشناسیم و بعد به شناخت و درمان عارضه میپردازیم.
استخوان: از سه بخش: پاشنه Tarsals ، کف پا Metatarsals ، انگشتان Phalanges که در تصویر زیر کاملا مشخص میباشد.
تاندون (وتر، زردپی): استخوان را به عضله متصل میکند.
لیگامنت (رباط): دو استخوان را به یکدیگر متصل میکند و سبب استحکام مفصل میشود.
در مچ پا دو دسته لیگامان مهم وجود دارد:
الف) لیگامان داخلی مچ پا که به شکل مثلث است و بسیار قوی است و مفصل را در سمت داخل محافظت می کند. یعنی هرگاه مچ پا به خارج حرکت کند، از حرکت بیش از حد آن جلوگیری می کند. این لیگامان به قدری قوی است که در حرکات شدید پا به سمت خارج، برجستگی استخوان ساق کنده می شود تا اینکه این لیگامان آسیب ببیند.
ب) لیگامان خارجی مچ پا که شامل سه دسته لیگامان است و به صورت بادبزنی قرار گرفته اند، این لیگامان مانع از حرکات شدید مچ به سمت داخل می شود. در ضایعات لیگامانی کل بدن، این لیگامان بیشترین صدمات را به خود اختصاص می دهد. در ضایعات این لیگامان بیمار سابقه ای از پیچ خوردن پا را می دهد. راه رفتن با کفش های پاشنه بلند، راه رفتن در سطوح ناهموار و لبه پیاده رو احتمال این نوع صدمه را افزایش می دهد.
آسیبهای مچ پا:
پیچ خوردن مچ پا یکی از آسیبهای شایع این مفصل است. این آسیب وقتی که رباطهای مفصل در معرض کشش در جهت نامناسب و یا بیشتر از حد طبیعی قرار گیرند، ایجاد میشود. از هم گسیختن رباطها می‌تواند روی دهد که ممکن است بسیار جزیی باشد و یا پارگی کامل ایجاد شود. بیشتر آسیبهای مچ پا در اثر فعالیتهای ورزشی ایجاد میشود. فعالیتهایی مانند دویدن، پریدن یا پیاده‌روی ممکن است منجر به آسیب‌دیدگی مچ پا شود. علائم پیچ‌خوردگی مچ پا شامل درد، حساسیت و ایجاد درد در لمس، تورم، کبودی، ناتوانی در راه رفتن و ایستادن و خشکی مفصل می‌باشند. اسپرین به درجات مختلف ۱-۲ و ۳ شود (درجات ۱-۲ کشیدگی، درجه ۳ پارگی)
پیچ خوردن مچ پا یکی از آسیبهای شایع این مفصل است. این آسیب وقتی که رباطهای مفصل در معرض کشش در جهت نامناسب و یا بیشتر از حد طبیعی قرار گیرند، ایجاد میشود. از هم گسیختن رباطها می‌تواند روی دهد که ممکن است بسیار جزیی باشد و یا پارگی کامل ایجاد شود. بیشتر آسیبهای مچ پا در اثر فعالیتهای ورزشی ایجاد میشود. فعالیتهایی مانند دویدن، پریدن یا پیاده‌روی ممکن است منجر به آسیب‌دیدگی مچ پا شود. علائم پیچ‌خوردگی مچ پا شامل درد، حساسیت و ایجاد درد در لمس، تورم، کبودی، ناتوانی در راه رفتن و ایستادن و خشکی مفصل می‌باشند. اسپرین به درجات مختلف ۱-۲ و ۳ شود (درجات ۱-۲ کشیدگی، درجه ۳ پارگی)
شکستگی (Fracture): معمولترین شکستگی استخوانهای مچ پا، شکستگی استخوان پاشنه که بر اثر پرش و landing ها صورت میگیرد؛ شکستگی در استخوانهای کف پا در هر نقطه ای صورت میگیرد و اغلب به صورت عرضی یا مایل میباشد؛ در مورد انگشتان پا، شست نسبت به سایر انگشتان بیشتر دچار شکستگی می شود.
در رفتگی (ِDislocation): بیشتر در رفتگی های مچ پا به سمت بیرون می باشد که در نتیجة آن رباط های طرف بیرونی پا کشیده و یا پاره می شوند.
کشیدگی (Sprain): زمانی که ساختمانی مانند لیگامان، جامعیت ساختمانی خود را از دست بدهد، از این واژه استفاده می گردد. از بین رفتن تمامیت ساختمانی گاهی به صورت پارگی tearing است که دو قسمت پاره شده کاملاً از هم جدا نشده اند. در صورت جدا شدن کامل Sprain به صورت Ruptureتوصیف میشود کشیدگی و پارگی تاندون ها و عضلات ناحیه مچ و کف پا علاوه بر اینکه در اثر حرکات نابهنجار و خارج از دامنه حرکتی طبیعی ایجاد میشود، عواملی دیگر مثل: استفاده از کفش نامناسب، وزن زیاد، فشار شدید، تمرینات سنگین.
تاريخ : سه شنبه 8 بهمن 1392 | 14:23 | نویسنده : سینا فتاحی |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: